Op 24 April vond een SP-regioconferentie van de regio’s Utrecht en Flevoland digitaal plaats. Hier namen we afscheid van Joop Welter als regiovertegenwoordiger, en werd er een nieuwe vertegenwoordiger voor de Regio Utrecht gekozen. Ook kwam deze conferentie in de aanloop naar het ideologisch congres in 2022 en de eerste gesprekken vonden al plaats, waaronder een introductie van van Raak over het beginselprogramma. J. A. G. doet verslag voor het Communistisch Platform.
Dat de conferentie online moest worden gehouden bleek al snel erg handig om kritische leden stil te houden; Alleen wanneer de voorzitter je spreekrecht geeft heb je de mogelijkheid om een punt van orde (PVO) in te dienen, vragen te stellen of een opmerking te maken. Ook kunnen aanwezigen door de voorzitter op elk moment hun spreekrecht weer ontnomen worden, door middel van de mute-knop.
De conferentie werd voorgezeten door Tweede Kamerlid Michiel van Nispen, aan wie snel de vraag gesteld werd of het eerder door de partijraad afgewezen vraagstuk over de royementen niet toch op het programma kon komen. Hij werd erop gewezen dat volgens huishoudelijk reglement artikel 6.2, op verzoek van drie afdelingen een nieuwe regioconferentie aangevraagd kon worden, en dat, wanneer het vraagstuk over de royementen niet op het programma zou komen, dit de logische volgende stap zou zijn. Het verzoek werd direct geweigerd. Van een stemming onder de aanwezigen of de discussie niet toch op de agenda kon komen was de voorzitter van de conferentie ook niet gediend, en hij besloot zelf dat die niet plaats zou vinden. Verdere vragen waren niet mogelijk, omdat niemand spreekrecht kreeg.
De reden dat het punt over de royementen in de eerste instantie niet op de agenda stond is ook het directe resultaat van de bureaucratie. Bij het samenstellen van de agenda op het regio-overleg, werd ook al gevraagd om de royementen als agendapunt op te nemen, helaas is het toen, door de nog onverkozen vertegenwoordiger Mineur geblokkeerd. Dit is natuurlijk enkel mogelijk omdat de leden of afgevaardigden geen directe controle hebben over de agenda.
Hierna kregen we een toespraak van Ronald van Raak, die de herziening van het beginselprogramma van de SP, Heel de Mens leidt. Zijn toespraak ging voornamelijk over de geschiedenis van de SP, die hij zelf licht had gereviseerd. Het toppunt van de geschiedsvervalsing was het idee dat de SP vanaf de jaren 80 een “eigen socialisme” zou nastreven. Waarbij hij gunstig wegliet dat dit “eigen socialisme” niets meer inhield dan het verlies van de ideologische veren, zoals dit toen bij communistische partijen in heel Europa zag gebeuren. Direct hierna werden de Regio Flevoland en Utrecht van elkaar gescheiden, omdat er in Utrecht over een nieuwe regiovertegenwoordiger moest worden gestemd. Bij de regio Utrecht was er een directe botsing met een bureaucratisch apparaat dat weigert om naar kritische leden te luisteren.
Direct nadat de regio’s van elkaar gescheiden waren, werden alle aanwezigen medegedeeld dat de stemming over de nieuwe vertegenwoordiger over enkele minuten zou sluiten, waarna we vragen mogen stellen aan de nieuwe vertegenwoordiger. Een absurde gang van zaken! Bij welke stemming wordt men verwacht om eerst te stemmen, en pas daarna de discussie te voeren? Het was door de online vergadering onmogelijk om hier voor het sluiten van de stemming een punt over in te dienen, of extra vragen te stellen. Het vragenrondje na de stemming mocht ook maar enkele minuten duren, waarbij vragen bijna nooit volledig of eerlijk werden beantwoord. Sommige antwoorden waren ook ronduit absurd; Mineur gaf bijvoorbeeld openlijk toe dat ze geen beslissingen van de regio uit wil voeren waar ze niet persoonlijk achter stond, wat natuurlijk haaks staat op de rol van een regiovertegenwoordiger. Sommige aanwezigen waren niet alleen verbaasd over de volgorde van de stemming, maar gaven ook aan nooit de mogelijkheid te hebben gekregen om te stemmen. Blijkbaar was de mail over de stemming, tevens net zoals de agenda, niet bij iedereen terecht gekomen. Dit bleek de voorzitter van de vergadering niet zo te verbazen als dat het ons deed.
Deze compleet ondemocratische verkiezing is voor zowel de leden als Mineur natuurlijk onacceptabel. Mineur is niet correct verkozen, en daarmee begint ze met een achterstand met haar regiovertegenwoordigerschap. Voor ons als leden is het niet alleen een verkiezing waar we niet de inspraak hadden die men in een democratische partij zou verwachten, maar ook een duidelijk symptoom van een ziekte die we allemaal kennen binnen de partij. Niet alleen elk bureaucratisch trucje wordt tegen kritisch geluid gebruikt, ook lijkt de partij niet zo veel waarde te hechten aan het democratisch gehalte van een verkiezing. Ook het feit dat een groep vertegenwoordigers bij de conferentie geen stemrecht had, leek de partij niet zo veel uit te maken. Hoe kunnen we dan nog vertrouwen hebben in een partijleiding, en in de genomen besluiten?
Het is ook belangrijk te benoemen dat Mineur de enige kandidaat was voor de rol van vertegenwoordiger, en dat pas na sluiting van de stemming duidelijk werd gemaakt hoe je blanco kon stemmen. Bij het stemformulier kon men enkel wel of niet Mineur aanklikken, waar niet klikken als onthouding werd gezien.
Na een paar vragen, waar erg duidelijk was dat de discussie nog hardop bezig was en er nog veel leden klaar stonden om vragen te stellen werd de gescheiden groep gesloten en zaten de regio’s Utrecht en Flevoland weer bij elkaar. Vervolgens probeerde de voorzitter zo snel mogelijk door de rest van de agenda te gaan. Veel mensen van de regio Utrecht, nog niet klaar met de discussie over hoe absurd de verkiezing van Mineur was verlopen, probeerden nog tevergeefs in te brengen dat ze het verloop van de verkiezing onacceptabel vonden en dat ze graag ruimte zouden willen voor meer discussie. Dit leidde duidelijk tot irritatie bij de dagvoorzitter. Hij laste snel een stemming in of er “onderzoek” gedaan moest worden naar het verloop van de stemming. Wie dit onderzoek zou doen, op welk termijn, etc. werd niet aangegeven, en vragen hierover waren onmogelijk. De stemming werd aangenomen, waarna er haastig naar het volgende punt werd bewogen.
Veel aanwezigen probeerde tijdens andere agendapunten, wat de enige momenten waren om te spreken, punten in te dienen over het verloop van de stemming van zowel Mineur als het “onderzoek”. Op een gegeven moment gaf van Nispen aan dat het indienen van een punt van orde niet meer geaccepteerd werd. Twee leden probeerden het daarna nog en werden prompt op mute gezet in de zoomvergadering. Hierdoor werd het onmogelijk om je kritisch uit te spreken over een duidelijk absurd voorval, en zien we weer hoe de SP omgaat met haar kritische leden.
De conclusie die we uit deze voorvallen kunnen trekken is duidelijk. Er is meer democratie nodig binnen de partij, en een cultuur die kritiek en inspraak aanmoedigt.
Het Communistisch Platform verschaft kameraden uit alle hoeken van de socialistische beweging de mogelijkheid van communisme.nu gebruik te maken om discussie te voeren. Tenzij anders vermeld zijn gepubliceerde artikelen en brieven daarom niet per se representatief voor de opvattingen van het Communistisch Platform.