Verslag van de najaarsschool van Communistisch Platform
In het weekend van 8 en 9 november kwamen kameraden en sympathisanten van het Communistisch Platform samen voor een aantal scholingen. Dit eerste scholingsweekend had als doel mensen te scholen in communistische politiek en hierbij discussie aan te zwengelen over verschillende relevante vraagstukken voor de hedendaagse arbeidersbeweging. Jack Conrad, de voorzitter van de CPGB-PCC (Communist Party Great Britain – Provisional Central Committee), was hierbij op uitnodiging aanwezig voor een scholing.
Op de vrijdagavond van het scholingsweekend werd er gestart met een scholing over het vraagstuk van de vakbond. Verschillende onderwerpen, zoals de geschiedenis van de vakbeweging, de huidige staat van de FNV en de rol van de vakbondsbureaucratie werden uiteengezet door kameraad Jos Alembic. Het Communistisch Platform neemt hier de positie in van de noodzaak voor een gecoördineerde vakbondsstrategie; SP-leden en communisten moeten zich actief en georganiseerd mengen in de vakbond en strijden voor een radicalere lijn en democratisering.
Na de scholing van Jos kon de discussie losbarsten. Hierbij lag voornamelijk de focus op hoe wij ons moeten verhouden tot de FNV en het principe van eenheid tussen vakbonden. Als wij de grootste eenheid van arbeiders nastreven, moeten we dan bijvoorbeeld eisen dat radicalere vakbonden als PO in Actie fuseren met de FNV? Of willen wij juist voorkomen dat radicalere bonden onder de tandeloze vakbondsbureaucratie gaan vallen en daarmee haar karakter verliezen? Naast eenheid van arbeiders werd ook de rol van organisers in de vakbond besproken. Is de nadruk op “organising” een goede stap in de richting of een teken van verdere bureaucratisering?
Zaterdag stond er een hele dag van intensieve scholing op het programma. De ochtendscholing, gegeven door kameraad Mathias Marin, ging over de “Parti Ouvrier” van Karl Marx. In deze tekst zette Marx een aantal punten uiteen die de basis vormen van communistische politiek, zoals de noodzaak van een minimumprogramma en van een politieke partij. Tijdens de scholing werd er aandacht besteedt aan deze verschillende conclusies van Marx en hoe deze voor ons vandaag de dag een leidraad kunnen vormen.
Na de scholing van Mathias volgde een korte lunchpauze, waarna onze Engelse kameraad Jack Conrad het overnam. Zijn onderdeel ging over het belang van het socialistische programma en hoe wij als communisten een programma moeten zien. In zijn verhaal wist Jack zijn uitgebreide politieke ervaring en historische kennis te verweven tot een polemiek over het partijprogramma.
Hierbij maakte hij een onderscheid tussen verschillende opvattingen hierover, zoals Trotskistische voorstellen voor een transitioneel programma en reformistische verkiezingsprogramma’s.
Een communistisch partijprogramma moest volgens Jack hierbij twee functies vervullen. Allereerst kan een partij met haar programma de totale minimumeisen stellen voor regeringsdeelname en heb je tegelijkertijd als partij een pakket aan eisen waaromheen je normale mensen kan organiseren. Naast deze publieke functie kan een communistisch partijprogramma ook een controlerende functie hebben, waarmee partijleiders gecontroleerd kunnen worden in hun zeggen en doen aan de hand van het opgestelde programma.
Naar aanleiding van de twee inspirerende scholingen over het partijprogramma barstte een levendige discussie los. Zowel Mathias als Jack benadrukten de noodzaak van een internationale arbeidersbeweging, gezien socialisme in één land tot isolatie en catastrofe had geleid. De discussie draaide vervolgens om hoe dat vorm moest krijgen. CP stelt hierbij een arbeidersbeweging voor die zich op Europees niveau organiseert, gezien de politieke context van de Europese Unie. Verschillende kameraden stelden echter kanttekeningen bij hoe dat er uit moet zien.
Is het bijvoorbeeld werkelijk mogelijk een gelijkgeschakelde revolutie in alle Europese landen te hebben? Is de Europese Unie wel een staat (in wording)? Hoe zou deze Europese (en internationale) arbeidersbeweging vorm moeten krijgen?
Naast een levendige discussie over de Europese kwestie werden er ook andere vraagstukken besproken. Verschillende leden stelden vragen aan Jack over hoe de partij zich moet verhouden tegenover sociale bewegingen en hoe principiële oppositie tegen regeringscoalities zich in de praktijk moest uitwerken. Ook het principe van “revolutionair geduld” werd door een aantal aanwezigen ter discussie gesteld. Hierbij gaf Jack uitgebreide antwoorden gebaseerd op zijn brede kennis over Engelse politiek en zijn eigen ervaringen.
Na de discussies was er een korte pauze en werd daarna de laatste scholing ingeluid, verzorgd door Rogier Specht. Tijdens deze scholing werd het pad naar het volgende partijcongres geschetst voor de SP en werd er gekeken naar de ontwikkelingen binnen de partij.
Er werd hierbij aandacht besteedt aan de voorzittersstrijd, de verschillende kampen in de partij en de mogelijkheid voor communisten om zichzelf te organiseren als een eigen kamp. De discussie draaide hier vooral over welke tactische en strategische keuzes communisten moeten maken in hun verhouding tot de partij en de factionele strijd tussen de verschillende kampen daarbinnen.
Hierbij was er de duidelijke oproep om te bouwen aan een eigen kamp van communisten om de programmatische en democratische strijd binnen de partij te voeren.
De scholingsdagen waren succesvol in opkomst en gaven ons als CP de ruimte om onze ideeën te delen met een bredere groep. Laten deze scholingsdagen een bron van inspiratie zijn voor vele toekomstige activiteiten!
Wil je ook op de hoogte blijven van het Communistisch Platform en haar scholingen: meld je dan aan voor de maillijst.