Punt 12: Internationalisme; onafhankelijke organisatie; sociale revolutie; en radicale democratie. Acceptatie van deze punten is de basis voor gemeenschappelijke actie, echter zijn meningsverschillen en discussie over de uitvoering van deze punten mogelijk. Iedereen die deze principes met ons deelt wordt gevraagd zich aan te sluiten en zich hiervoor in te zetten bij het Communistisch Platform.
Jos Alembic
We zijn een kleine groep van kameraden die net beginnen vragen te stellen over wat voor soort strategie de Marxistische linkerzijde nodig heeft. Dit eerste nummer is een direct resultaat van die vragen. Maar hoe verder? Stel, je voelt je aangesproken door de punten in dit eerste nummer van Kompas, wat betekent het dan concreet om lid te zijn?
De linkerzijde zit vol groepen die zich op enige manier verwant voelen met Marxistische ideeën. De meeste van deze groepen kenmerken zich echter ook door een ongezonde cultuur, een verticale structuur waarin de leiding de politieke lijn bepaalt en anders-denken niet gewaardeerd wordt. Dit gebrek aan een democratische cultuur, een cultuur om het met elkaar oneens te kunnen zijn, voedt een wantrouwen bij een grote groep die zich wel verwant voelen met socialistische ideeën maar niet met de organisatorische vormen die daar blijkbaar bij horen.
De onderliggende reden voor deze structuur heeft te maken met de politieke strategie: Het zijn veelal groepen die zich richten op agitatie, dat heet, de kunst van het overbrengen van een selecte groep ideeën bij een grote groep mensen. Daarom dat je, elke maand weer, in De Socialist leest over het racisme van Wilders en bij Socialistisch Alternatief dat we het kabinet moeten wegstaken, om maar twee voorbeelden te noemen. Deze organisaties hebben daarom het karakter van een permanente campagne.
Het Communistisch Platform beoogt een andere strategie. Internationaal is er de laatste paar jaar een heropleving voor de interesse in de strategie van de oude Tweede Internationale. Formeel bestaat deze organisatie nog steeds, maar als Marxistische organisatie hield deze op te bestaan in 1914, met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Deze organisatie, waartoe ook de Bolsjewieken behoorden, was verantwoordelijk voor een strategie die massale partijbewegingen opbouwde, waarin de werkende klasse kon groeien tot een klasse-collectief met een eigen politieke agenda, de agenda van universele menselijke bevrijding, de agenda van communisme.
Deze strategie van ‘revolutionair geduld’ werd vaak samengevat met drie woorden: Educatie, agitatie en organisatie. In die volgorde. Wij beginnen met educatie, de kunst van het vergaren en propageren van veel kennis en informatie voor een kleine groep, allereerst van onszelf en daarbuiten het geduldig uitleggen van Marxistische politiek. Wij hebben een leesgroep die wekelijks bijeen komt waarin we zowel Marxistische klassiekers (zoals Kapitaal) bestuderen als meer actuele werken van Marxistische inslag.
In de tweede plaats willen we met Kompas een publicatie beginnen waarin we diepere vragen over strategie en theorie kunnen stellen. Niet louter als eenrichtingsverkeer, alsof wij het allemaal wel even weten en jij, als publiek, het louter hoeft te consumeren. We zoeken bewust naar het debat, aangezien juist bij de botsing der inzichten veel te halen valt in kennis, het een cultuur creëert op de linkerzijde van eenheid in onenigheid en, wie weet, we elkaar zelfs kunnen overtuigen.
Hoe onze groep zich verder ontwikkelt, is nog een open einde. We hebben geen blauwdruk over hoe we de partijbeweging van de 21e eeuw gaan opbouwen en dus zal veel gebeuren met vallen en opstaan. Wel baseren we ons op drie basispunten zonder welk proletarische politiek onmogelijk is en welke ook de basis vormt voor de houding naar de gehele arbeidersbeweging: Democratie, internationalisme en een onafhankelijke positie van onze klasse. Daar voegen we als Marxisten aan toe dat we streven naar sociale revolutie op basis van een werkende klasse die zich als collectief heeft verenigd, een partijbeweging. Dat is ons project, onze campagne.
We roepen de linkerzijde op om hierin mee te doen. We vragen niet om je huidige lidmaatschap van de IS, SP, etc. te beëindigen, integendeel. We streven wel naar een eenheid van Marxisten op Marxistische basis, er moet een einde komen aan de sektarische cultuur van impotentie waarin we zitten, maar er verandert niks als we weglopen. Waar je ook actief bent, verspreid de ideeën van het Marxisme.
Als je op deze basis mee wilt werken aan dit project, ben je van harte welkom, en neem je verschillen van inzicht alsjeblieft mee. We hebben denkende leiders nodig, geen slaafse volgers.