In deze ingezonden brief schrijft Lotte van der Horst over haar ervaringen binnen ROOD en de SP en doet in lijn hiermee een oproep aan alle kameraden om vooral lid te blijven van ROOD en de SP, of om terug te komen. Ze stelt dat het juist ook nu belangrijk is om iedereen het woord te kunnen geven, en het gesprek met iedereen aan te kunnen gaan.
Dit is een brief van mij, Lotte van der Horst, aan alle kameraden van de SP. De kameraden waar ik acties mee heb opgezet, de kameraden waarmee ik langs de deuren ging, de kameraden waarmee ik eindeloos heb gediscussieerd in de kroeg en de kameraden waar ik soms lijnrecht tegenover stond op ledenvergaderingen. De kameraden die geschrokken zijn van het besluit van de partijraad en de kameraden die zich uitgeschreven hebben bij ROOD omdat ze geschrokken zijn van deze nieuwe situatie. De kameraden die geen SP-lid meer zijn, de kameraden die hun lidmaatschap op willen zeggen en de kameraden die bang zijn dat ik, en velen met mij, schadelijk zouden zijn voor de partij.
Het woord kameraad heeft voor mij vele betekenissen gehad. Soms was het eenieder die SP-lid was, eenieder met wie ik zij aan zij stond op 1 mei, soms waren er ook SP’ers die ik niet als kameraad zag. Toch heb ik de afgelopen 6 jaar altijd geprobeerd om met iedereen die na durft te denken over een socialistische wereld het gesprek aan te gaan. Juist om ook dat biertje te gaan drinken met degenen die binnen de SP vaak aan de andere kant van discussies stonden. Soms tot ongenoegen van kameraden die niet geloofden dat deze dialoog ons verder zou brengen. Ik ben door veel mensen in de tussentijd bestempeld als van alles en nog wat. Het was niet altijd de bedoeling dat je met iedereen het gesprek aan ging, dus de een was dan gefrustreerd dat ik met de ander ging zitten en andersom. Doordat ik met iedereen het gesprek aan wilde gaan, bevond ik me uiteindelijk ook in een positie die deze gesprekken mogelijk maakte.
Met een partij die niet erg transparant is, krijg je dan ook selectieve transparantie. Elke ledenvergadering was er wel iemand die zei dat je ‘altijd kon bellen’ en ik was een van de weinigen die dat dan daadwerkelijk deed. Ook toen Jannie en Arnout verkiesbaar stonden, belde ik ze op om te vragen wat zij nou vonden van de ideeën dat de SP democratischer en transparanter moest. Het zou natuurlijk niet zo moeten zijn dat de enigen die echt veel info hebben, degenen zijn die dicht bij het vuur zitten. Degenen die de telefoon oppakken of met elkaar wat gaan drinken. Maar dat was wel hoe het ging binnen de SP en ik ging daar in mee.
Ik mocht vinden wat ik wilde maar er gebeurde niet veel met de ideeën die ik aandroeg want er waren weinig mogelijkheden om deze meningen tot een meerderheid te krijgen. Altijd probeerde ik er voor te zorgen dat minderheidsideeën ook ruimte konden krijgen. Niet alleen die van mezelf, maar die van iedereen. Want iedereen die mij de afgelopen zes jaar heeft gekend heeft hopelijk meegekregen dat ik die ruimte wilde creëren en in elk geval zelf altijd open stond om te luisteren.
Tot ongeveer een jaar geleden. Ik werd verkozen in het ROOD-bestuur en er waren moties aangenomen waardoor ik daadwerkelijk aan de slag kon met dingen die ik al langer wilde. Er ontstond blijkbaar het gerucht dat ik onderdeel was van het Communistisch Platform, ik was aan de slag gegaan met de Kameraadschappij (en ik was hier ook open over, het staat zelfs in de tribune) en er kwam daadwerkelijk meer ruimte voor verschillende ideeën. Maar blijkbaar was er ook een deel dat zich juist nu niet gehoord voelde, een deel dat zich nu heeft uitgeschreven uit ROOD. Ik vind dat ontzettend verdrietig en heb ook echt mijn best gedaan om toen mijn ideeën breder gedragen werden het gesprek aan te blijven gaan. Als je het idee hebt dat die ruimte er niet was en is, zou ik het graag willen horen.
Maar er moet me ook iets van het hart. Ik heb namelijk vaak genoeg benadrukt op ROOD ledenvergaderingen en op allerlei andere plekken dat deze ruimte voor iedereen er moet zijn. Tot vermoeidheid toe van het scholingsteam van de SP en mijn ROOD-voorzitters Merel, Lisa en soms zelfs Arno heb ik benadrukt dat die ruimte essentieel is. Zeker vroeger was het creëren van deze ruimte helemaal niet iets waar het belang van werd ingezien. Het scholingsteam van de SP gaf meermaals aan dat ik waarschijnlijk het probleem overschatte en niet groter moest maken dan dat het was. Toch is nu juist gebrek aan ruimte de reden die mensen geven dat ze zich uitschrijven, en ergens geloof ik dat ook wel. Die cultuur is ook moeilijk te veranderen: geloof me, ik doe al lang mijn best. Maar ik denk wel dat die cultuur langzaam verandert. En dat we juist het gesprek aan moeten blijven gaan.
Ik vind het lastig dat ik sinds een jaar totaal niet meer van mensen zelf hoor wat zij van mij vinden, maar wel hoor dat ze vinden dat ik aan entrisme doe. Als ik echt de partij aan het slopen ben volgens jou: vertel het me. Laat het me weten. Je laat dat toch niet zomaar gebeuren? Ik sprak me al die jaren uit, en zal dat blijven doen. Maar nu ligt de bal ook bij jullie. Laat het mij weten, en dan bedoel ik niet via een brief aan het partijbestuur maar aan mij, of op een ledenvergadering, op een politiek café, in de ROOD discord, waar je ook wil. Maar het liefst ergens waar ik het kan lezen of horen en kan reageren.
Maar dit is ook een oproep aan de mensen die al jaren meer transparantie en democratie willen. Mensen die zich identificeren als ‘de Groep’, ‘Strijdlust’, ‘Marxistisch Forum’, ‘Communistisch Platform’ of gewoon als kritisch lid.
Blijf, of kom terug. Alsjeblieft. ROOD en de SP zijn namelijk ook van jullie. Laten we blijven praten en laten we ons samen scherpen en samen blijven leren. Laten we niet meegaan in de ramkoers van het dagelijks bestuur, het partijbestuur en de partijraad. De partij is ook van ons, wij zijn de partij en wij eisen onze plek binnen deze partij. Ik eis mijn plek en ik eis ook die van jullie.
Wij kunnen discussiëren, wij kunnen het gesprek aan gaan. We kunnen leren en uiteindelijk kunnen we een sterke Socialistische Partij worden mét een toekomst. Met ruimte voor verschillende ideeën, want die ideeën zijn er toch wel. Geef ze de ruimte en dan kunnen we leren van elkaar!
Hopelijk zien we elkaar nog vaak, ook in het echt, op activiteiten van de SP en ROOD. En als je twijfelt: je kan me altijd bellen, en dat bedoel ik nu niet cynisch. Maar ik hoop ook dat we als partij en als ROOD de ruimte kunnen bieden om die twijfel breder te bespreken. Ik zal in elk geval mijn best daarvoor doen!
Het Communistisch Platform verschaft kameraden uit alle hoeken van de socialistische beweging de mogelijkheid van communisme.nu gebruik te maken om discussie te voeren. Tenzij anders vermeld zijn gepubliceerde artikelen en brieven daarom niet per se representatief voor de opvattingen van het Communistisch Platform.