Stemadvies voor het XXI congres van de SP

Het 21e congres van de SP nadert snel. Komende zaterdag zal het in Maarssen bijeen komen. In de aanloop hier naar toe heeft de congrescommissie haar stemadvies meegegeven dat je kunt vinden in de Nota van Wijzigingen Amendementen en Moties welke je kunt terugvinden op onze congresstukken overzichtpagina, mocht je geen toegang hebben tot SPnet. Wij gaan zeker niet mee in elk advies van de congrescommissie en willen dan ook een eigen stemadvies geven welke je hierbij kunt lezen. Wil je deze uitprinten, kun je hier de PDF downloaden. Voor praktische redenen raden we aan je hardcopy van de Nota van aantekeningen te voorzien. Dit is namelijk geen compleet advies. Daar waar wij ons aansluiten bij het advies van de congrescommissie hebben wij dit hier niet herhaald. Bovendien hebben we een focus gelegd op de amendementen en moties die een politieke impact hebben en ons niet bezig gehouden met tekstuele zaken of louter technische details. We hebben een selectie gemaakt in de voorstellen waar de politieke boodschap het luidst was en de partij-organisatie het meest verstevigen.

Ook geven we het advies te stemmen voor de kandidaten Ron Meyer (voor de positie van voorzitter, gesteund door het huidig bestuur), Patrick Zoomermijer (voor de positie van algemeen bestuurslid, gesteund door het huidig bestuur), Leo de Kleijn (voor de positie van algemeen bestuurslid, geen steun van het huidig bestuur) en Niels Jongerius (voor de positie van algemeen bestuurslid, geen steun van het huidig bestuur). We roepen op om op deze kandidaten te stemmen, niet omdat we het met elk van hun standpunten volledig eens zijn, maar omdat ze staan voor een koers van een strijdbare partij, een die staat voor linksere koers, en een partij waar er daarom meer openingen zijn voor een communistisch geluid binnen de partij.

We nemen aan dat de congresafgevaardigden bekend zullen zijn met Ron Meyer, maar dat de andere kandidaten niet iedereen evenveel zullen zeggen. We herpubliceren daarom hun platform ook hierbij.

Amendementen

Structuur opmerkingen:
Amendementsgetal: Afwijzen/Overnemen – Korte toelichting – Kort commentaar op advies van congrescommissie.

1. Afwijzen – CP adviseert tegen te stemmen in illusies met klein-kapitaal. Wij zijn tegen elke vorm van kapitaal, klein, midden of groot.

2. Overnemen – We steunen het streven naar een socialistische samenleving. Een “betere” wereld is inderdaad te vaag – De titel is geenszins een uitdrukking van een “blauwdruk” (tussen voorstellen 2 en 3 heeft 2 onze voorkeur).

3. Overnemen – “Sociaal” is nog steeds vaag, maar in ieder geval beter dan “beter” (tussen voorstellen 2 en 3 heeft 2 onze voorkeur).

6. Overnemen – De nadruk op democratie is inderdaad de essentiële boodschap van socialisten. We zijn het ook eens met de boodschap van afdelingen Utrecht en Gouda om minder nadruk te leggen op de overheid, we pleiten tegen ‘staatssocialisme’.

10. Overnemen – Natuurlijk staan we voor het overnemen van de productiemiddelen, dit is een essentiële politieke taak van socialisten – In het huidig beginselprogramma staat letterlijk dat we als partij fundamentele kritiek aanleveren op de kapitalistische maatschappij en hierop alternatieven aandragen (deel 2 van Heel de mens).

14. Overnemen

17. Overnemen

18. Overnemen – Als socialisten staan we voor het breken van de macht van kapitaal. Hoewel het amendement stelt dat we enkel de macht van het grootbedrijf moeten breken, en niet van kapitaal an sich, is het een grote vooruitgang op het origineel.

24. Overnemen – Hoewel de uitkomst van deze discussie waarschijnlijk, onder de huidige krachtsverhouding binnen de partij, leidt tot een bevestiging van de “democratische rechtsstaat”, wat voor ons een bijzonder problematische term is, willen we graag de discussie aan om zo het proletarische alternatief van een “democratische republiek” te verdedigen.

25. Overnemen – Deze formulering is inderdaad duidelijker – De afwijzing van de congrescommissie op basis van het gegeven dat het “afwijkt” van Heel de Mens is hier veelzeggend. Blijkbaar is het niet de bedoeling dat de “emancipatie van arbeid” als radicale eis wordt begrepen/wordt er bewust voor gekozen een vage formulering te hanteren.

30. Overnemen

40. Overnemen – Nuttige toevoeging van een aantal belangrijke punten.

41. Afwijzen – Deze formulering is niet sterk genoeg. Socialisten zijn pertinent tegen elke vorm van intellectueel eigendom, niet enkel tegen het misbruik ervan.

46. Overnemen

53. Afwijzen – Hoewel we het eens zijn met het sentiment dat de SP het offensief aan moet gaan is de term “voorhoedepartij” te geladen en zal volgens ons meer verwarren dan verhelderen.

63. Overnemen – Formulering is inderdaad sterker.

64. Overnemen – Er mag zeker meer nadruk liggen op Europa. Socialisten moeten strijden voor een ander, democratisch Europa.

70. Afwijzen – Dit klinkt leuk, maar is in de praktijk moeilijk uitvoerbaar en op momenten tegenstrijdig. Beter is om te kiezen voor principiële oppositie.

76. Overnemen – Dit punt raakt een gevoelige snaar van vele afdelingen, een snaar die niet wordt begrepen door het partijbestuur, wat weer eens blijkt uit haar afwijzing dat dit “staande praktijk” zou zijn.

85. Overnemen – We moeten werk maken van een Socialistische Partij van de EU. Het opzetten van een internationaal secretariaat om dit te bevorderen is hierin een zinnige eerste stap.

88. Overnemen – De Socialistische Partij moet actief het socialistisch gedachtegoed verspreiden onder de Nederlandse bevolking. Daarom steunen wij organisaties die hetzelfde doel nastreven.

89. Overnemen – De focus van de SP ligt nu te veel op enkel samenwerken met andere Europese partijen in de context van de fractie in het Europees Parlement. We moeten toe naar samenwerking binnen en buiten de instituten om de socialistische beweging in heel Europa op te bouwen en te werken naar een Socialistische Partij van de Europese Unie.

90. Overnemen

147. Overnemen

165. Overnemen – Van het grote aantal amendementen om het wetenschappelijk bureau te behouden, vinden we deze het sterkst.

169. Overnemen – Hoewel kapitalistische economen wellicht duidelijker was geweest.

213. Overnemen – Het benoemen van het doel van een socialistische samenleving is belangrijk.

215. Overnemen – Een stuk duidelijker dan de huidige formulering.

221. Overnemen – Verbetering.

235. Overnemen

Moties

243. (ondanks de vreemde nummering, pagina 63). Overnemen.

6. (de tweede die zo is genummerd, op pagina 63). Afwijzen – Deze motie is duidelijk geïnspireerd op Maoïstische grondslag, een reactionaire stroming.

Kandidaten

Patrick Zoomermeijer

Nu meer dan ooit hebben werkende mensen – of ze nu wel of geen baan hebben, of ze studeren of leren voor een baan, of ziek of gepensioneerd zijn – een grote sterke partij nodig die hun bondgenoot is in de strijd. En die strijd is niet alleen een strijd tegen onrecht, tegen alle neoliberale waan die afbreuk doet aan menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Het is ook een strijd vóór een systeem dat de oorzaken van het onrecht wegneemt. Een strijd voor een socialistisch alternatief: een economie gebaseerd op de behoeften van mensen en de toekomst van onze leefomgeving, en niet meer op winst en uitbuiting.

Daarom is het belangrijk om meer concrete alternatieven te ontwikkelen voor de middellange (bijvoorbeeld invoering van een volksbank) en lange termijn (democratisering van de economie).

Alleen zó zetten we onze woede om in oplossingen en blijven we niet hangen in (overigens terechte) morele kritiek. En zo breken we met de heersende ideologie die ons voorspiegelt dat er geen alternatief is voor het kapitalisme als systeem en voor rechtse coalities als cynisch politiek spel.

Deze ideeënontwikkeling geeft ons niet alleen toekomstperspectief, maar werkt ook scholend naar ons kader toe: door debat scherpen we onze ideeën.

Het doel hiervan moet uiteindelijk altijd actie zijn. En met stevig geschoold kader, een juiste politieke leiding, met goede alternatieven voor het kapitalisme, kunnen we van onze partij de grootste politieke organisatie van Nederland maken. Met aansprekende acties en campagnes grote groepen, ook buiten de SP, in beweging krijgen voor sociale verandering.

Binnen en buiten het parlement. Want de kracht van onze fractie is maar zo groot als onze basis: de actieve leden van onze partij, hun inworteling en hun bondgenoten. Op die basis, in theorie èn praktijk, moet de komende periode onze focus liggen.

Daar hoop ik aan bij te dragen!

Leo de Kleijn

Durf te strijden, durf te winnen!

Ik heb me kandidaat gesteld voor het nieuwe partijbestuur van de SP. Helaas heeft het zittende partijbestuur mij niet ‘voorgedragen’. Afgevaardigden op het congres van 28 november kunnen op mij stemmen, want ik heb besloten mijn kandidatuur te handhaven.

In mijn kandidaatstelling zeg ik onder meer dit: “Onze partij staat voor een belangrijke taak. Het neoliberalisme leidde wereldwijd in 2008 opnieuw tot een diepe crisis. Desondanks is het tij niet gekeerd. Het kabinet Rutte breekt de publieke voorzieningen en werknemersrechten verder af.
De SP is dé politieke partij die dat rechtse tij kan keren. Samen met bondgenoten is het aan ons om een massale beweging op gang te brengen voor een breed sociaal alternatief.”

Ik ben ‘volbloed’ SP-er. De versterking van onze partij door massale en effectieve acties, socialistische alternatieven voor het afbraakbeleid, meer leden, meer stemmen, meer actieve afdelingen, dat is wat alle SP-ers willen.

De belangrijkste vraag voor het komende congres is: “Hoe gaan we dat bereiken in de komende jaren?”

Ik denk dat we er niet komen met de voorstellen en resoluties die het zittende partijbestuur voorlegt aan de leden. Die voorstellen blijven te veel hangen bij “we zijn goed bezig, nog een schepje erbij, wat harder werken en dan worden we wel de grootste”.

Belangrijke kritische vragen over de praktijk van onze eigen partij worden te weinig gesteld, laat staan beantwoord.

Waarom zijn we er de afgelopen jaren niet in geslaagd voldoende mensen te organiseren en te mobiliseren om op belangrijke onderwerpen het rechtse tij te keren?

Waarom is het SP geluid zo goed als afwezig in belangrijke issues en bewegingen zoals rond klimaat en duurzaamheid, anti-racisme en dierenwelzijn?

Waarom zijn we als partij niet meer leidend in de grote maatschappelijke debatten rond Europa, vluchtelingen, alternatieven voor de neoliberale economie, integratie van ‘nieuwkomers’ en de toekomst van ons onderwijs?

Waarom zijn veel afdelingen helemaal niet zo actief maar vooral bezig met wat er in de gemeenteraad en het college speelt?

Waarom hoort de SP in de ogen van veel mensen steeds meer bij ‘hunnie’, dat wil zeggen – om het even op scherp te zetten – de Haagse politieke elite?

Mijn belangrijkste punt is dat ik wil dat dit soort vragen gesteld kunnen worden en dat er in de partij discussie over is. Natuurlijk heb ik zeker niet op al die vragen de antwoorden in mijn broekzak. Alleen collectief, in discussie met de hele partij, komen we verder bij het uitwerken van antwoorden op dat soort vragen. We hebben er niks aan om intern en extern uit te stralen dat onze partij ‘op orde’ is, het allemaal crescendo gaat en het een kwestie is van een schepje er bovenop doen.

In het partijbestuur, op het congres en in mijn praktijk in Rotterdam vind ik de volgende punten erg belangrijk.

1. Interne democratie is ook, maar niet alleen, een kwestie van democratische procedures. Ik vind zelf dat er veel voor te zeggen is dat onze interne democratie uitgebreid wordt met nieuwe vormen. Zoals het One Man-Woman, One Vote principe op congressen. Jeremy Corbyn heeft daarmee in Labour veel leden weer actief en betrokken gekregen. Een mooi voorbeeld. Maar waar het vooral om gaat is om de kennis, ervaring, inbreng en energie van al onze leden te mobiliseren. Dat kan alleen als hun inbreng voorop staat en dat de verschillende ‘inner circles’ binnen de partij een stapje terug doen.

2. Wie aan de SP denkt, denkt aan zorg, sociale zekerheid en betaalbare woningen. Dat is prima, het is de kracht van onze partij. Maar het is niet genoeg. Als we de grootste willen worden, moeten we politiek perspectief geven aan groepen en mensen die bezorgd zijn over de toekomst van het hoger onderwijs, kleine ondernemers en ZZP-ers, milieu en klimaat activisten en de hele grote groep niet witte Nederlanders die we nu maar mondjesmaat weten te bereiken.

3. Internationale solidariteit is alleen maar belangrijker geworden in de afgelopen jaren. We hebben in Griekenland kunnen zien dat nationale oplossingen voor grote sociale problemen in het huidige Europa niet mogelijk zijn. De blijvende komst van vluchtelingen en migranten laat hetzelfde zien op wereldschaal. Socialisten zijn internationalisten, altijd al geweest. We laten dat naar mijn idee te weinig zien in onze politieke praktijk en in onze acties.

4. We willen onze voorstellen en plannen omzetten in beleid. Voor een politieke partij zou het heel gek zijn als je dat niet zou willen. Maar besturen (in gemeentes en provincies, laat staan landelijk) moet geen ‘leuk meedoen’ zijn. De vraag is of we de afgelopen jaren wel kritisch genoeg waren bij bestuursdeelnames, of dat we wat te ‘eager’ waren om het vooroordeel (de SP neemt geen verantwoordelijkheid) te bestrijden. Wat mij betreft moet er een duidelijker meetlat komen waarlangs we deelname van de SP aan de macht beoordelen. We moeten niet meedoen, maar het verschil maken en leidend zijn. Coalities over links hebben wat mij betreft altijd de voorkeur, terwijl de huidige praktijk er vaak op neer komt dat rechtse partijen een verliezende PvdA inwisselt voor de SP. Dat is een problematische rol, zeker op de wat langere termijn.

5. Acties en activisme is iets anders dan propaganda en met een bord of flyers staan. We moeten voorkomen dat ons activisme verwordt tot een verlengde verkiezingscampagne. Acties voer je omdat je hebt onderzocht dat er een probleem is waar mensen op gemobiliseerd en georganiseerd kunnen worden. Acties voer je omdat het mogelijk is om te winnen.

Durf te strijden, durf te winnen! Dat is mijn inzet op het congres van 28 november. Ik hoor graag wat jullie vinden.

Leo de Kleijn

Niels Jongerius